BAŞLIKTA yuvarlak olarak ifade ettiğimiz sayı, son 6 yıl itibariyle, tabloda gösterilmiştir.
Tablodan da fark edileceği gibi, 30 Haziran 2011 itibariyle; 17 milyon 338 bin aktif sigortalı (SSK’lı, Bağ-Kur’lu ve TC Emekli Sandığı mensubu) var. Buna karşılık pasif sigortalı, aylık ödenen dosya sayısı 9 milyon 11 bin. Aylık alan kişi sayısına göre (bir kısmı öldüğü için eş ve çocuklar aylık aldığından) sayı biraz artıyor ve 9 milyon 729 bine ulaşıyor.
TEK ÇATI
Türk sosyal güvenlik sistemi “primli rejimler” olarak da adlandırılan sosyal sigortalar kurumları esas alınarak oluşturuldu.
SSK, Bağ-Kur ve TC Emekli Sandığı 1 Ekim 2008 tarihinden itibaren, 4/a, 4/b ve 4/c olarak alt ayrıma tabi tutularak, “tek çatı altında” toplandı.
Tablodan da fark edileceği gibi, özellikle memurlar (4/c) ve bağımsız çalışanlarda (4/b), aktif-pasif oranı çok düşük.
Memurlarda 139 çalışana 100 emekli, bağımsız çalışanlarda ise 167 çalışana, işçilerde ise 215 çalışana 100 emekli isabet ediyor.
İdeali 100 emekliye 400 bilemediniz 300 çalışan ama bu kısa ve orta vadede hayal gibi bir şey.
PRİMLER AYLIĞI KARŞILAMIYOR
2012 Bütçe Tasarısını inceliyoruz; bütçeden Sosyal Güvenlik Kurumu’na aktarılacak para 69,1 milyar TL.
Bu tutar, toplam bütçe giderlerinin yüzde 20’sini oluşturuyor.
Prim gelirleri (Devlet katkısı hariç) emekli aylığı ödemelerini bile karşılamıyor!
Örneğin 2010’da 66,9 milyar TL prim geliri var. Buna karşılık giderler; emekli aylığı ödemeleri olan 79 milyar TL’ye, tedavi ve ilaç giderlerini de eklediğimizde 126.4 milyar TL’yi buluyor. Başka bir anlatımla, prim gelirleri giderlerin yüzde 53’ünü karşılayabiliyor.
Gerek bu güne kadar çekilen gerekse mevcut fotoğrafa bakıldığında Türkiye’nin ciddi bir sosyal güvenlik reformuna ihtiyacı olduğu net olarak gözüküyor.
Şükrü Kızılot - Hürriyet
